​

Zakres zastosowania metody

W jakich sytuacjach i przy jakich problemach możemy zastosować terapię Yagera? Jak pokazują zarówno badania, jak
i praktyka kliniczna – zakres jest bardzo szeroki. Można wyróżnić cztery główne obszary zastosowań:

​

1.      Problemy natury psychicznej: czyli klasyczne zaburzenia psychologiczne. Metoda sprawdza się przy leczeniu różnego rodzaju lęków i fobii, zaburzeń lękowych (np. napadów paniki, uogólnionego lęku), depresji (zwłaszcza tej wynikającej z traum lub uporczywych negatywnych przekonań), a także przy zaburzeniach obsesyjno-kompulsyjnych, różnego typu uzależnieniach (od nikotyny, alkoholu, hazardu, Internetu), zaburzeniach stresu pourazowego (PTSD),
a nawet w niektórych przypadkach zaburzeń osobowości. Należy przy tym zaznaczyć, że ciężkie choroby psychiczne, jak psychozy czy głęboka osobowość zaburzona, to nieco odmienna kategoria – o czym za chwilę w kontekście ograniczeń.

​

2.      Dolegliwości psychosomatyczne: to wszelkie objawy i choroby ciała, których przyczyna leży w psychice
(lub jest nią wzmacniana). Terapia Yagera pomaga tam, gdzie organizm somatycznie jest zdrowy, ale cierpi wskutek stresu, emocji czy traumy. Lista jest długa: bóle głowy (np. migreny), zawroty głowy bez podłoża neurologicznego, przewlekłe zmęczenie, psychosomatyczne zaburzenia widzenia czy słuchu (np. szumy uszne), objawy wegetatywne jak ucisk w klatce piersiowej, duszności na tle nerwowym, kołatania serca, tiki nerwowe, drżenia, problemy dermatologiczne na tle stresu (egzemy, pokrzywki idiopatyczne), zaburzenia snu o podłożu emocjonalnym, nerwice żołądka (nadkwasota, zespół jelita drażliwego) itp.. Wiele takich objawów po przepracowaniu emocjonalnych konfliktów ustępuje albo znacznie się redukuje. Co więcej, metodę z powodzeniem stosuje się wspomagająco przy niektórych chorobach organicznych z komponentą emocjonalną – np. astmie oskrzelowej (gdzie stres potęguje napady), nadciśnieniu pierwotnym (reakcja nadmiernie pobudzonego układu nerwowego), wrzodach żołądka, a nawet chorobach autoimmunologicznych jak łuszczyca czy reumatoidalne zapalenie stawów. Oczywiście, w tych przypadkach terapia Yagera nie zastępuje leczenia medycznego, ale może pomóc złagodzić objawy i poprawić komfort życia pacjenta poprzez usunięcie emocji nasilających chorobę (np. lęku towarzyszącego chorobie, który samw sobie pogarsza stan).

​

3.      Rozwój osobisty i zawodowy: tu wchodzimy w obszar, gdzie tradycyjnie działają coache i trenerzy, ale i tu metoda Yagera okazała się niezwykle użyteczna. Pomaga ona usuwać wewnętrzne blokady i ograniczające przekonania, które hamują ludzi przed pełnym rozwojem potencjału. Przykłady? Problemy z poczuciem własnej wartości, nieśmiałość, lęk przed wystąpieniami publicznymi czy egzaminami, blokady twórcze, prokrastynacja (odwlekanie zadań z powodu lęku przed porażką lub sukcesem), blokady finansowe i zawodowe (np. ktoś nie potrafi przyjąć awansu albo stale sabotuje swoje szanse na zarobek), trudności w podejmowaniu decyzji, brak asertywności, perfekcjonizm i paraliżująca potrzeba kontroli. W dzisiejszym świecie takie wewnętrzne bariery są często większym wrogiem niż realne zewnętrzne przeszkody. Terapia Yagera pozwala ludziom zidentyfikować, skąd te blokady się wzięły (często znów – w dzieciństwie lub młodości, wskutek negatywnych doświadczeń) i uwolnić się od nich.
Wielu klientów po takiej pracy raportuje, że czują się jakby ktoś zdjął im niewidzialny hamulec – nagle mają odwagę robić rzeczy, o których wcześniej tylko marzyli. Zaczynają rozwijać biznes, śmiało prezentują swoje projekty, lepiej zarządzają czasem i energią, bo znikają autosabotaż i paraliżujący lęk.

​

4.      Relacje i obszar interpersonalny: Choć można to podciągnąć pod rozwój osobisty, warto wspomnieć osobno – metoda Yagera pomaga też w ulepszaniu relacji poprzez pracę nad emocjonalnymi schematami wyniesionymi
z przeszłości. Ktoś może np. sabotować każdy związek, bo podświadomie boi się bliskości (mając w pamięci rozwód rodziców). Inna osoba może nieświadomie przyciągać toksycznych partnerów, bo w domu nauczyła się takiego wzorca miłości. Poprzez usunięcie starych emocjonalnych ran i przekonań (np. „nie zasługuję na miłość”, „lepiej trzymać dystans, bo i tak mnie zrani”), ludzie zaczynają budować zdrowsze związki i przyjaźnie. Również w relacjach zawodowych – asertywność, stawianie granic, komunikacja – to wszystko poprawia się, gdy znikają stare lękii poczucie bycia gorszym.

​

Patrząc na powyższe, można śmiało powiedzieć, że terapia Yagera jest metodą wszechstronną. Od lęków, przez bóle somatyczne, po problemy z osiąganiem celów – wszędzie tam, gdzie w grę wchodzą ludzkie emocje i przekonania, tam ta technika może znaleźć zastosowanie. Oczywiście, jak każda metoda, nie jest panaceum na wszystko i ma swoje ograniczenia.

​